Pokój męski 1

-Słodko wyglądasz taki zaspany.
Powiedziałam cicho. Gładziłam go dłonią po policzku.

-Um naprawde słodko?
-po mrukiwałem jej

-Tak. Na prawdę. Wiem, że nie powinnam mówić takich rzeczy demonowi.

-Czemu uważasz tak.
_że nie powinnaś mi takich żeczy mówić.

-No bo jesteś demonem. Raczej wam nie powinno się mówić takich rzeczy nie?
Zapytałam zaskoczona jego reakcją.

-Może nie powinno nie wiem.

-Oj tam. Wazne, że cię poznałam.
Powiedziałam cicho.

-To chyba dobrze.
Tylko z tego co wiem nie jestem już jedyny z mojej rasy.

-OOoo naprawdę? To fajnie. Cieszę się z tego
Powiedziałam z uśmiechem, gładząc cię po policzku.

-Mrrrrryyy.
<zamrucałem jej słodko>

-Na prawde sie ciesze, że nie jesteś sam jako demon. Cieszy mnie to bardzo. Przynaniej nie będziesz samotny.
Odpowiedziałam cicho. Przyglądałam musie lekko zarumieniona.

-Ta tylko że to jest akurat dziewczyna z mojej rasy.

-Nie czuje się tutaj samotny bo mam ciebie.
-choćmy coś zjeść.

-No to źle, że dziewczyna?
Zapytałam. Patrząc na niego.

-To miłe. Bardzo sie ciesze z tego.
Dodałam cicho. Podniosłam się z łóżka kolegi.
-Dobrze. Chodźmy..

--um wolał bym mieć kolege ze swej rasy koleżanką jesteś ty i mi wystarczysz

-No dobrze skoro tak mówisz. Cieszę się.
Powiedziałam cicho.

-To co kierunek stołówka.
-Ciekawe czy już sa dziś obiady kolacje i śniadania jak jest tak mało uczniów

-Tak. Idziemy do stołówki. Raczej jest podawane. Skoro są już uczniowie.
Powiedziałam zamyślona.

-um nie wiem tego.
-to widzimy się w stołówce.
<znikam wśród piórek>

Wyleciałam przez okno i poleciałam do stołówki.
<znikam>